جوسازان داخلی در خدمت فشار خارجی

عضویت در دو کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی (پالرمو) و کنوانسیون مبارزه با تامین مالی تروریسم (CFT) در حالی مراحل قانونی خود را در مجمع تشخیص مصلحت نظام طی می کند که برای تصویب آنها همزمان شاهد جوسازی داخلی ها و فشار خارجی ها هستیم . این که این دو کنوانسیون چه مخاطراتی برای ما دارد را مخالفین اذعان دارند ،موافقین هم رد نمی کنند . اما این که تصویب آنها چه نفعی برای ما دارد، هر دو دسته موافقین و مخالفین تنها منفعت آن را این می دانند که اگر تصویب نکنیم با تحریم بیشتر اروپا و سایر کشورهای طرف تجاری روبرو خواهیم شد . یعنی هیچ کس، حتی وزیر محترم خارجه، هیچ تضمینی برای این که اگر این دو کنوانسیون را تصویب کنیم، مشکلی از تحریم های فعلی برطرف می شود ، نمی دهد .

جوسازی های داخلی این روزها به گونه ای ظریف انجام می شود که فضای مخالفت ر ا برای تصمیم گیرندگان نهایی، یعنی اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام تنگ کند . در این جو سازی ها همه از تصویب قریب الوقوع این کنوانسیون ها خبر می دهند . نامه های وزرا به رهبری هم در همین راستا قابل تفسیر است . این که برای رهبر تعیین تکلیف کنند که در روند تصویب تسریع بشود فرع بر این است که اساساً باید تصویب بشود یا نباید تصویب بشود . جامعه روشنفکری نیز متاسفانه منطق خود را در این ماجرا باخته است و به نوعی قاطبه آنها در همان مسیر جوسازی شده توسط رسانه ها قلم می زنند و یا سکوت پیشه کرده اند .

در خارج نیز فشار برای تصویب این لوایح زیاد است و اروپا که گستاخانه به دلایل واهی، تحریم های جدید را اعلام کرده، به جای آن که تعهدات برجامی خود را عمل کند، مطالبه گر شده و مرتب به جمهوری اسلامی ایران در آنچه می داند حق مسلم آن است التیماتوم می دهد . محدود کردن توان موشکی و انجام نشدن آزمایشهای موشکی را در دیدار نمایندگان خود به تهران گوشزد کرده و تهدید به تحریم های بیشتر می کند . وعده SPV که قبلا می گفتند در حال انجام است ، هنوز هم در حال انجام است و در این روزها که بحث لوایح پالرمو و CFT در مجمع در حال بررسی است سفیر آلمان در تهران بیان داشته که اروپا با تمام توان به دنبال اجرایی کردن SPV است و در این زمینه پیشرفت های خوبی داشته ایم. وی گفته  است برای اجرایی کردن SPV فقط قدم های نهایی باقی مانده است و طی چند روز آینده شاهد نهایی شدن این فرایند خواهیم بود. کاملا روشن است که این وقت کشی برای ایجاد تمایل در اعضای مجمع تشخیص مصلحت در تصویب این لوایح می باشد .

اما تصویب این لوایح چه ایرادی دارد ؟ ما قبلاً دو قانون  مبارزه با پولشویی و مقابله با تامین مالی تروریسم را تصویب کرده ایم . بعداً گفتند که اصلاحیه این قوانین را هم تصویب کنید که با این که خالی از ایراد نبود لیکن این دو نیز تصویب شد . با این همه اصرار برای تصویب عضویت جمهوری اسلامی ایران در دو کنوانسیون جای سوال جدی دارد . از آنچه کارشناسان حقوقی می گویند به دست می آید که با تصویب این عضویت ها ما ناچار خواهیم بود رژیم حقوقی خود را با آنها هماهنگ کنیم . در این صورت یکی از این دو اتفاق خواهد افتاد : یا این هماهنگ سازی رژیم حقوقی انجام خواهد شد که در این صورت ابزار مهار جمهوری اسلامی ایران برای آنها فراهم شده است . و یا این که جمهوری اسلامی ایران از تغییر رژیم حقوقی خود سرباز خواهد زد که در این صورت چون عضویت کنوانسیون را قبلاً پذیرفته آنها می توانند به عنوان کشوری که از اجرای تعهدات خود سرباز می زند ابزار فشار دیگری فراهم ساخته و  هر گونه تحریمی را که خواستند با این بهانه تحمیل کنند .

نتیجه نهایی یک چیز بیشتر نیست . نباید تسلیم زورگویی بیگانگانی که دشمنی آنها با ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران محرز شده است شویم و نباید به وعده های آنها هم دلخوش باشیم . لذا رهبر معظم انقلاب در دیدار چهارشنبه ۳ بهمن خود فرمودند، هیچگاه به برنامه ها و توصیه های غربی ها اعتماد نکنید و نیز فرمودند همواره باید به توصیه غربی‌ها با سوءظن نگریسته شود.