تحقیق حاضر با هدف دستیابی به راهبردهای بهبود محیط کسب و کار موثر بر توسعه سرمایه گذاری با تأکید بر اقتصاد مقاومتی انجام شد و برمبنای هدف از نوع تحقیقات کاربردی- توسعه‌ای و از حیث رویکرد در زمره تحقیقات آمیخته اکتشافی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق دو دسته است: جامعه آماری کیفی، مشتمل بر کلیه اسناد و مدارک بالادستی، و جامعه آماری کمی ‌را ۳۰ نفر از خبرگان با استفاده روش خبرگی، تشکیل می‌دهند. جهت شناسایی عوامل راهبردی تأثیرگذار بر بهبود فضای کسب‌و‌کار‌، از روش‌های تحلیل کیفی (خلاصه برداری و جدول‌سازی) و روش‌های آمار کمی ‌(نظیر آمار توصیفی) استفاده شد. همچنین جهت تعیین نقاط قوت، ضعف و فرصت، تهدید موثر بر بهبود فضای کسب‌و‌کار، از تحلیل محتوای مصاحبه‌ها و آمار توصیفی استفاده گردید. ارزیابی محیط داخلی و محیط خارجی به کمک تکنیک ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE)و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (EFE) انجام پذیرفت. تدوین راهبردهای تأثیرگذار بر بهبود فضای کسب‌و‌کار با استفاده از روش‌های کیفی نظیر ماتریس نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها (SWOT)، تحلیل خبرگی انجام گرفت و اولویت راهبردها به روش استفاده از میانگین نظرات تعیین گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد، با اولویت‌ترین راهبرد عبارتست از: اصلاح ساختار اداری متناسب با تغییرات محیط کسب‌و‌کار در راستای بهبود فضای کسب‌و‌کار و رفع فساد و رانت. همچنین ۹ راهبرد کلان و تعدادی اقدام اجرایی متناظر با هر راهبرد، ارائه شد.